M Leuven

Kalender

M Leuven zet zichzelf op de kaart met gigantische scheurkalender

M Leuven opent 15 dagen gratis haar deuren, en dat verdient een plek in elke agenda. Het museum staat bekend om zijn verrassende en diverse collectie, waar voor iedereen iets te ontdekken valt. Om dit in de verf te zetten, lanceerde M Leuven een opvallende campagne: een levensgrote scheurkalender die nu te bewonderen is in de Diestsestraat in Leuven.

Dorre, de bakker

Normaal staat op die locatie het standbeeld van Dorre de bakker, maar dat wordt momenteel gerestaureerd nadat een voertuig ertegen aanreed. Dit gaf M Leuven de kans om de ruimte te vullen met een levensgrote kalender, die voorbijgangers uitnodigt om het museum te bezoeken.

M Leuven viert 15 dagen gratis met levensgrote kalender
M Leuven viert 15 dagen gratis met levensgrote kalender

Object
Kalender

Formaat
A0 – 841 x 1189 mm

Druktechniek
Digitaal

Veredeling
Bevestigen met scheurlijm op reboard standaard, voorzien van ‘structuur’ om dikte van kalender te simuleren.

Papier
Maco silk 150 g/m2

Bijzonderheden
Uitzonderlijk groot formaat

Credits
Team M Leuven: Ellen Verhelle & Dries Lievens
Creatives: Helena Vereycken & Philippe Mertens
Design: Helena Vereycken
Copy NL: Philippe Mertens
Copy FR: Vincent De Roose
Mediabureau: Ad Some Noise
Videoproductie: Ad Some Noise
Videographer: Julien Delfosse
Sound Production Agency: Sonhouse
Productie kalender: Buroform

De achterliggende gedachte is eenvoudig: net zoals mensen hun dagelijkse afspraken plannen, verdient een bezoek aan M Leuven ook een vaste plek in je agenda. De scheurkalender toont dagen vol suggesties van fictieve museumbezoekers, zoals ‘wintergroenten zaaien met De Zaaier van Constantin Meunier’ of ‘worstjes halen bij het kraam van Marina Pinsky’. Het principe van een kalender maakt het duidelijk dat er voor iedereen wel een reden is om langs te komen.

Collega David Geelen volgde het project met grote zorg op: “Het idee is geweldig, maar onze machines zijn niet gebouwd om zo’n groot formaat kalenders te realiseren. Dus moesten we handmatig werk doen: elk vel zorgvuldig, recht tegen elkaar kleven. “Het was echt een monnikenwerkje, maar het resultaat mag er zijn!”, voegde David toe.